Dushi, is een kruising van een Afrikaanse koe. Ze is zo’n 11 jaar geleden, vanuit een kinderboerderij, die moest bezuinigen, in ons hertenkamp gekomen. Ze is 17 jaar, een oudje dus. Helaas heeft zij last van de (dierenvariant) COPD en is ook veel te dik. Ze probeert bij voorkeur, na haar eigen maaltijd, ook nog het eten van de zwaan te verorberen. Dit is natuurlijk niet erg bevordelijk voor haar COPD. Een borstelbeurt vindt zij ook heerlijk, een paar vrijwilligers geven haar regelmatig een borstelbeurt, dan staat zij te genieten. (foto Ilse)

Dit hertenkalfje geeft er de voorkeur aan om lekker beschut te verblijven in de leghokken van het pluimvee, maar dit is geen goed idee. De herten blijven altijd buiten, dat is in de natuur ook zo. Dus moeder komt haar kleintje halen om zich weer te voegen bij de andere herten. (foto Esther)

Afgelopen week zijn er 4 hertjes geboren, helaas heeft één het niet gered en is vrij snel na de geboorte overleden. De andere drie maken het goed! In de maand juni worden de Damhertkalfjes geboren. Na de geboorte ‘verstopt’ het Moederhert haar kalfje tussen boomwortels, tegen de rand van het hek of in een kuil. Daar blijft het kalfje liggen tot het Moederhert het kalfje komt zogen of meeneemt naar een andere ‘verstopplek’. Het Moederhert houdt haar kalfje op afstand altijd goed in de gaten en beschermt het indien nodig. Na een aantal dagen huppelen de kleintjes met mama mee op het terrein.

7 Juni j.l. is het eerste hertenjong van 2021 geboren. Het is altijd weer een feest om zo’n kleintje zijn eerste stuntelige pasjes te zien maken. Binnenkort zal het kleintje vast op het terrein rond huppelen. Op de foto heeft het jong een wit vlekje op zijn/haar hoofd, dit is niets bijzonders. Het is opgedroogde moedermelk. Binnenkort worden er vast nog meer hertenkalfjes geboren. Dus een wandeling rondom het hertenkamp heeft de komende maand een extra attractie. (foto Marianne)

Helaas kan de vriendendag, ivm met Covid-19, dit jaar niet doorgaan. Wij hopen van harte dat volgend jaar alles weer normaal is en wij u, zo mogelijk op de dag dat de schaapjes geschoren worden, weer kunnen ontvangen. De schapen moeten natuurlijk wel van hun vacht worden ontdaan, dit gebeurt VRIJDAG 18 JUNI vanaf ongeveer 11 uur. Dit wordt gedaan door onze ervaren en trouwe schapenscheerster Ellie, zij komt al jaren bij ons en daar zijn wij heel blij mee, want die kleine Ouessant schaapjes zijn niet de makkelijkste om te scheren. Misschien kunt u van achter het hek meekijken.

Helaas hebben wij afscheid moeten nemen van Lotje en Alexander, Het geiten bestand werd te groot voor ons hertenkamp. Voor beide is een goed adres gevonden, Alexander was bij ons al gecastreerd waardoor hij makkelijk elders geplaatst kon worden. Daisy is bij ons gebleven.

In de vijver van het Hertenkamp hebben een koppeltje Meerkoeten (in een bestaand nest) 5 jongen gekregen. Ze zwemmen dagelijks heel dapper met hun ouders in de relatief veilige vijver. Het is weer leuk, terwijl het weer niet echt mee zit, te zien dat er her en der weer allerlei jonge dieren geboren worden. In ons hertenkamp worden er dit jaar geen jonge schaapjes geboren, de geit Maxima heeft in januari, geheel onverwachts, de drieling Daisy, Lotje en Alexander geworpen. Verder verwachten we geen jonge geiten meer. Wel worden er omstreeks juni natuurlijk weer jonge hertjes geboren.

Elk voorjaar(broedseizoen) krijgt onze zwaan het op zijn heupen en jaagt dan regelmatig achter de ganzen aan en pakt ze soms ook nogal hardhandig aan. Gelukkig kan hij ook zijn positieve gevoelens kwijt, het lijkt er op dat de zwaan gevoelens heeft voor één van de witte Barbarie eenden. Ze zijn vaak in elkaars gezelschap, soms liggen ze lekker tegen elkaar aan. Het ziet er leuk uit, in tegenstelling tot de agressie naar de ganzen.

Zondagmorgen 8.00 uur, de vrijwilligers zijn al gespot. Nu nog even wachten op ons ontbijt.

Alexander, Lotje en Daisy groeien als kool. Het terrein van het Hertenkamp is een leuke speelplaats voor ze. Vooral als de vrijwilligers aan het werk zijn, water en kruiwagens zijn erg in trek bij de doerakken. (foto Ilse)