Kim had, toen zij pas bij ons was en de schapen kregen lammetjes, sterke moedergevoelens voor lammetje Simone en dat is wederzijds. Simone ziet in Kim een tweede moeder. Het drietal heeft het dan ook erg naar de zin, vooral Simone met 2 mama’s die haar verzorgen.

In 2017 heeft het Hertenkamp zich kunnen verrijken met 2 Hollandse landgeiten. In het begin van de zestiger jaren was de landgeit op enkele exemplaren na verdwenen. Maar gelukkig heeft in 1971 het Rijksinstituut voor Natuurbeheer het opgepakt om deze Hollandse landgeit niet uit ons landschap te laten verdwijnen. Momenteel zijn er weer genoeg, zodat de dreiging van uitsterven niet meer aan de orde is. De twee landgeiten die in het Hertenkamp een nieuw tehuis hadden gevonden waren 2 dames(Parijs en Kim), helaas is Parijs inmiddels, tot ons verdriet, overleden. Gelukkig hebben we in Sanne een prima maatje voor Kim weten te vinden.

Sinds een goed half jaar hebben we weer blauwe pauwen in het Hertenkamp. Ze vallen binnen de grote familie van de fazantachtigen op door hun gekleurde verenkleed en de grote sierveren van de mannetjes. In tegenstelling tot de kleurige verschijning van het mannetje is het vrouwtje van de blauwe pauw onopvallend gekleurd. Helaas zijn de pauwen, vooral het mannetje, nog wel eens ondeugend en vliegt hij over het hek aan de Brederodelaan om zich te laten voeren. Daarom het dringende verzoek om ze niet te voeren buiten het hek, het is te gevaarlijk ivm het verkeer.

De muskuseend of barbarie-eend is een eenden soort die oorspronkelijk uit Midden- en Zuid- Amerika kom. Ze hebben zwemvliezen, maar we zien ze nooit in de vijver, ze geven er de voorkeur aan om op het land te blijven.

Onze koe, haar naam is Dushi, is een kruising van een Afrikaanse koe. Ze is zo’n 10 jaar geleden, vanuit een kinderboerderij die moest bezuinigen, in ons hertenkamp gekomen. Ze is 16 jaar, een oudje dus. Helaas heeft zij last van de (dierenvariant) COPD. Vooral ’s zomer, als het erg warm is, heeft zij daar veel last van en is flink benauwd. Toch heeft zij al meerder hete zomers overleefd.

Onze ganzen zijn Twentse landganzen, het is het enige nog overgebleven oud-Hollandse ganzenras.

De zwaan is jaren geleden bij ons gebracht, omdat zij niet meer kan vliegen. Zij leidt een rustig leventje en zwemt ontspannen met een aantal eendjes in de vijver. Als het etenstijd is gaat zij al snel naar haar plekje, waar er speciaal voor haar eten wordt klaargemaakt. Soms probeert een andere bewoner van het Hertenkamp nog een graantje mee te pikken, maar zij laat het kaas niet van het brood eten en jaagt de indringer weg.

Maxima en haar dochter Stientje zijn Hollandse bonte geiten. Zij zijn waarschijnlijk een kruising tussen de koebonte Zeeuwse landgeit en de witte melkgeit. De dames houden van eten en staan dan altijd vooraan als er wat te verdelen valt, helaas is het daardoor lastig om ze op gewicht te houden.

Het eerste hertenkalf van dit jaar heeft al gauw een vriendje. Het haantje is erg nieuwsgierig naar het hertenjong. Deze fantastische foto is gemaakt door onze vrijwilliger Theo.